ُامروزه با توجه به افزايش روزافزون جمعيت و كمبود آب، موضوع استحصال آب باران در كليه نقاط خشك دنيا موردتوجه واقع شده و تلاش بسيار و سرمايه‌گذاري‌هاي هنگفتي از‌طرف مجامع بين‌المللي و دولت‌هاي محلي براي توسعه آن به‌عنوان راه‌حل مقابله‌با خشكي و خشكسالي درحال انجام است.

ازآنجاكه بارندگي ولو به‌مقدار كم تقريباً در همه‌جا اتفاق مي‌افتد، قبل‌از اينكه به سيلاب تبديل شود و يا در مسير جريان خود دچار آلودگي گردد، به‌كمك روش‌هاي استحصال آب مي‌تواند جمع‌آوري و مورداستفاده قرارگيرد. برخلاف سيستم‌هاي متمركز و بزرگ مانند سدها كه نياز به سرمايه‌گذاري زياد و تكنولوژي پيشرفته دارد، سيستم‌هاي استحصال آب فناوري ساده دارند و در ابعاد كوچك قابل‌اجرا مي‌باشند. به‌همين دليل از اين روش در همه‌جا مي‌توان استفاده كرد و ديگر مشكلي تحت‌عنوان انتقال آب از فواصل زياد وجود نخواهد داشت. باوجود اراضي وسيع و غيرقابل‌استفاده موجود در مناطق خشك ازجمله ايران، و با علم به اينكه هر ميلي‌متر بارندگي كه در يك هكتار سطح مي‌بارد مي‌تواند تا ده مترمكعب رواناب توليد كند، با اين روش‌ها مي‌توان اراضي زيادي را صرف‌نظر از دوري و نزديكي به ساير منابع، زير كشت برد و از بياباني‌شدن بيش‌ازپيش كشور جلوگيري كرد. اين ترجمه اقدام كوچكي است در راه مطرح‌نمودن مجدد اين امر مهم كه سال‌هاست به‌صورت يك كار علمي به آن توجهي نشده است.

این مجموعه چکیده‌ای است از تجربیات و دستاوردهای دانشمندان و محققین درزمینه استحصال آب که توسط بخش‌های مختلف ازجمله مرکز تحقیقات بین‌المللی كشاورزي در مناطق خشک (ICARDA)، گروه‌های بین‌المللی تحقیقاتی و مؤسسات علمی طی سالیان متوالی به‌دست آمده و به بیانی ساده ارائه شده است. گرچه در اين مجموعه تأکید زیادی برای استفاده از این روش‌ها در مناطق خشک و استپی ناحیه WANA شده است، لیکن اصول کلی ارائه‌شده در تمام نواحی خشک دنیا کاربرد دارند.

این مجموعه مي‌تواند برای تصميم‌گيرندگان دولت‌هاي مخاطب، محققان مراكز ملی، دستگاه‌هاي غيرانتفاعي و ساير بهره‌برداران در عرصه تحقیق، پژوهش و توسعه کشاورزی مفيد واقع گردد.

برای ارسال نظر وارد سایت شوید